Ruim 10 jaar geleden was ik zelf deelnemer bij de cursus ‘Leven in je lijf’. Er ging een wereld voor me open! Eigenlijk was het meer een herontdekking van mijn eigen lichaam. Hoe fijn het is om echt de grond onder je voeten te voelen, zenuwen in je buik er te laten zijn en ze niet weg te duwen en vooral: niet de hele tijd in mijn hoofd te zitten. Want mijn hoofd wilde altijd alles goed begrijpen en controleren. En begrijp me niet verkeerd: dat heeft me ver gebracht. Zo ben ik al meer dan 10 jaar zelfstandig marktonderzoeker en dat doe ik met plezier! Maar teveel ‘in mijn hoofd zitten’ daar word ik geen prettiger en gelukkiger mens van.

Inmiddels weet ik dat het leven vanuit mijn hoofd een manier is om met het leven om te gaan. En ik heb ontdekt dat het leven veel plezieriger is, als ik beter in contact sta met mijn lijf.  De lichaamsgerichte aanpak heeft me daarin zoveel gebracht. Een pad dat me heeft geleerd om liefdevoller naar mezelf te kijken, beter contact te hebben met wat ik wil, meer voor mezelf op te komen en -zeker niet onbelangrijk- meer levendigheid te voelen. Dat mijn hoofd ook onderdeel van mijn lijf is, was misschien wel de mooiste ontdekking. Mijn hoofd hoeft niet uit: ik wil nog steeds dingen kunnen begrijpen, maar nu wel met het besef dat er veel meer is dan alleen denken. 

Als lichaamsgerichte therapeut kan ik er enorm van genieten om mensen te begeleiden bij het weer in contact komen met hun lichaam, hoe ze daarbij stevigheid en plezier terugvinden. En nu ik ook zelf de cursus Leven in je lijf geef, voelt het alsof de cirkel rond is!